ระบบสารสนเทศทางบัญชีมีบทบาทสำคัญยิ่งในการจัดการกลยุทธ์ธุรกิจ และสามารถช่วยสนับสนุนการตัดสินใจในทุกขั้นตอน ดังนั้น หลายองค์กรจึงให้ความสำคัญกับการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีเข้ามาใช้ในองค์กรซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับองค์กรในการจัดระบบการทำงาน การจัดการ และกระบวนการปฏิบัติงาน เพื่อให้การพัฒนาระบบสารสนเทศทางบัญชีประสบความสำเร็จองค์กรต้องให้ความสำคัญเกี่ยวกับความเข้าใจปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีเข้ามาใช้ในองค์กร ดังนั้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลและส่งผลกระทบต่อความสำเร็จในการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีเข้ามาใช้ซึ่งมีผลกระทบต่อระบบสารสนเทศทางบัญชีขององค์กร ระเบียบวิธีวิจัยที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ การศึกษาจากกรณีศึกษา และการสำรวจข้อมูลเชิงปริมาณการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกรณีศึกษาจาก 2 องค์กรขนาดใหญ่ในประเทศไทย พบว่ามี 9 ปัจจัยแล้วนำมาสร้างกรอบความคิด และทำการทดสอบกรอบความคิดโดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลจากพนักงานบัญชีและพนักงานคอมพิวเตอร์ในประเทศไทย จำนวน 189 คน พบว่า ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีเข้ามาใช้ 3 ลำดับแรก คือ 1) ด้านการสนับสนุนจากผู้บริหารระดับสูง 2) ด้านการฝึกอบรมและการให้ความรู้แก่ผู้ใช้งาน และ 3) ด้านคณะกรรมการกำกับดูแลโครงการ ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า 1) ปัจจัยด้านคำนึงถึงผู้ใช้ระบบ และด้านการจัดหางบประมาณอย่างต่อเนื่อง มีความสัมพันธ์กับด้านคุณภาพของระบบ 2) ปัจจัยด้านความรู้ความสามารถของผู้พัฒนาระบบบัญชี ด้านการศึกษาและการฝึกอบรมของผู้ใช้ ด้านความเข้าใจของระบบบัญชี และด้านการจัดหางบประมาณอย่างต่อเนื่อง มีความสัมพันธ์กับด้านความพึงพอใจของผู้ใช้ 3) ปัจจัยด้านคำนึงถึงผู้ใช้ระบบ และด้านการศึกษาและการฝึกอบรมของผู้ใช้ มีความสัมพันธ์กับด้านคุณภาพข้อมูลสารสนเทศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 การศึกษาครั้งนี้นับเป็นการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีเข้ามาใช้และปัจจัยเหล่านี้ส่งผลต่อความสำเร็จในการนำระบบสารสนเทศทางบัญชีมาใช้ในองค์กร คำสำคัญ: ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการนำระบบบัญชีมารใช้ในอุตสาหกรรมการผลิต ระบบสารสนเทศบัญชี

การศึกษาครั้งนี้ได้ทำการวิเคราะห์ว่าส่วนผสมของกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมที่บริษัทได้จัดทำนั้นมีผลต่อความผูกพันในงานและความยึดมั่นในองค์กรอย่างไร ผู้วิจัยได้ศึกษาวรรณกรรมด้านการบริหารงานบุคคลและความรับผิดชอบต่อสังคมและพบว่าการวัดผลของกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมต่อพนักงานนั้นมีความเหมาะสมและเกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของบริษัทมากกว่าจะวัดผลของกิจกรรมดังกล่าวต่อผลการประกอบการของบริษัทโดยตรง นอกจากนี้ วรรณกรรมด้านความรับผิดชอบต่อสังคมได้มีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมากขึ้น พนักงานบริษัทก็เป็นผู้มี่ส่วนได้ส่วนเสียคนสำคัญ อย่างไรก็ดี แม้จะมีงานวิจัยเกี่ยวกับผลของกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทต่อความผูกพันในงานและความยึดมั่นในองค์กร งานวิจัยเหล่านั้นวัดการรับรู้ของพนักงานต่อคำว่า”ความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัท” ดังนั้น จึงอาจจะเป็นไปได้ว่าพนักงานและบริษัทตีความความหมายของคำนี้แตกต่างกัน งานศึกษาครั้งนี้วัดการรับรู้เกี่ยวกับส่วนผสมของกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมที่บริษัทที่ตนเองได้ทำงานอยู่กับความผูกพันในงานและความยึดมั่นต่อองค์กรทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ผลการศึกษาพบว่าบริษัทที่ทำกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมเพียงแค่การทำตามกฎหมายและข้อบังคับจะทำให้พนักงานมีระดับความผูกพันในงานและความยึดมั่นต่อองค์กรในระดับต่ำ ในขณะที่บริษัทที่ทำกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมอย่างผสมผสานจะมีระดับความผูกพันในงานและความยึดมั่นต่อองค์กรสูงกว่าในทุก ๆ ด้าน ผลการศึกษานี้ทำให้เห็นว่าการทำกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมสามารถใช้เป็นเครื่องมือที่สำคัญในการรักษาบุคคลากรในองค์กรหากออกแบบและวางแผนเป็นอย่างดี บริษัทจึงควรสื่อสารกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทให้กับพนักงานด้วยเพื่อให้บุคคลากรได้เข้าใจและติดตามกิจกรรมของบริษัท เพิ่มความผูกพันในงานและความยึดมั่นต่อองค์กร ลดต้นทุนในการบริหารงานบุคคลและเพิ่มผลประกอบการของบริษัทในที่สุด คำสำคัญ: กิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร ความผูกพันในงาน ความยึดมั่นต่อองค์กร

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองอิทธิพลของคุณภาพการบริการร้านค้าปลีกต่อ ความพึงพอใจ และความภักดีของลูกค้า ในการเข้ามาใช้บริการเลือกซื้อสินค้าและใช้บริการของลูกค้าในกลุ่มธุรกิจห้างสรรพสินค้าลักชัวรี่ และเพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ประกอบด้วยตัวแปรแฝงหลักจำนวน 3 ตัวแปร ได้แก่ คุณภาพการบริการร้านค้าปลีก ความพึงพอใจของลูกค้า และความภักดีของลูกค้าในกลุ่มธุรกิจห้างสรรพสินค้าลักชัวรี่โดยใช้ระเบียบวิธีการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณโดยทำการวิจัยเชิงประจักษ์และใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากลูกค้าที่เข้ามาเลือกซื้อสินค้าและใช้บริการของกลุ่มธุรกิจห้างสรรพสินค้าลักชัวรี่ จำนวน 528 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณา และการวิเคราะห์แบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยแสดงว่า แบบจำลองอิทธิพลของคุณภาพการบริการร้านค้าปลีกต่อความพึงพอใจและความภักดีของลูกค้าในการเข้ามาใช้บริการเลือกซื้อสินค้าและใช้บริการของลูกค้าในกลุ่มธุรกิจห้างสรรพสินค้าลักชัวรี่มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยู่ในเกณฑ์ดี ค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 540.29 ที่องศาอิสระ (df) 295 ค่าความน่าจะเป็น (p-value) เท่ากับ 0.873 ไค-สแควร์สัมพัทธ์ (X2/df) เท่ากับ 1.954 ค่าดัชนีวัดระดับความกลมกลืน (GFI) เท่ากับ 0.921 ค่าดัชนีค่าความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่าพารามิเตอร์ (RMSEA) เท่ากับ 0.037 นอกจากนี้ผลการวิจัยยังพบว่า คุณภาพการบริการร้านค้าปลีกมีอิทธิพลเชิงบวกทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อปัจจัยด้านความภักดีของลูกค้า และปัจจัยด้านความพึงพอใจของลูกค้ามีอิทธิพลเชิงบวกทางตรงต่อปัจจัยด้านความภักดี คำสำคัญ : คุณภาพการบริการร้านค้าปลีก ความพึงพอใจของลูกค้า ความภักดีของลูกค้า